δε σε συγχωρώ και σένα

Το παιδί γίνεται ενήλικας, και καθώς κάνει βήματα στη ζωή, συγκεντρώνει, όλο και περισσότερα άτομα. Γνωρίζει κόσμο στο σχολείο , στη σχολή, στη δουλειά, στις δραστηριότητες, στα μπαρ, και μετά αντίστροφα, σταδιακά αδειάζει το καράβι  ͘ άλλοι πηδούν στη θάλασσα να γλυτώσουν,
άλλους τους πετάει αυτός και άλλοι εγκαταλείπουν, επειδή, απλά θέλουν να γνωρίσουν και άλλα μέρη, να ταξιδέψουν με άλλο πλήρωμα μες στη ζωή.

Θα σταθώ σε όσους έφυγαν λίγο άσχημα απ τη ζωή μας. Αυτούς που μας πλήγωσαν, μας προσέβαλλαν, έθιξαν την αξιοπρέπεια μας, και σε όσους μας απάτησαν και μας εξαπάτησαν. Η κοινωνία και πολλοί ψυχολόγοι-κανονικοί με πτυχίο, αλλά και πλέον, οι διαδικτυακοί, οι άνευ χαρτοφυλακίου-μας προτρέπουν να τους συγχωρέσουμε και να προχωρήσουμε. Το προσπάθησα ,και κάποιες φορές το πέτυχα ,μα κάποιες άλλες όχι. Αυτό που συμπέρανα, μετά από ώρες και μέρες ψυχολογικού καταναγκασμού, είναι πως η ψυχή μου με κάποια άτομα ένιωθε καλύτερα όταν δεν τα συγχωρούσα. Κάποιοι λένε πως η συγχώρεση σε ανακουφίζει, είναι ένας τρόπος να κλείσει μια ιστορία, ένας κύκλος. Και γιατί η συγχώρεση δεν είναι κάποιες φορές ψυχικός καταναγκασμός ; Γιατί να γίνω γλυκιά  και υπεράνω στον σύντροφο ,στον φίλο ,το συνάδελφο και κυρίως στους κανόνες που επιτάσσει η ψυχο-λογία , η ψυχο-φλυαρία και ψυχο-λαγνεία των ημερών. Κάποιες φορές έχω νιώσει Μ που αποδέχτηκα μια συγγνώμη κενή και τζούφια.

 Και δεν υποκινώ κατινίστικες συμπεριφορές με σκηνές και με λόγια πίσω απ τη πλάτη όσων μας πλήγωσαν. Ούτε μ' αρέσει να κουβαλάω μονίμως στη ψυχή μου αρνητισμό για το ''τότε'', αλλά το ''τότε'' δεν πρέπει να το ξεχνώ, και ας το χω προσπεράσει, γιατί το έχω υποστεί. Μιλώ για ορθωμένο ανάστημα, σιγουριά στο βλέμμα και στο στομάχι ,όχι τάση για γενικεύσεις, αυξημένα αισθητήρια, κριτήρια και διαχωρισμούς μέσα από εμπειρία ,και ειλικρινή :'' όχι δεν σε συγχωρώ, δεν σου αξίζει '' .Συγχωρέσαμε πολλούς ,λόγω βλακείας , άγνοιας, ηλικίας, κακιάς στιγμής, αλλά …υπάρχουν και αυτοί που δεν αξίζουν τα ελαφρυντικά. Και όσα γράφω δεν είναι λουσμένα θυμό  ,αντιθέτως νιώθω πολύ καλά όταν μπορώ να εκτιμήσω ποιοι είχαν δόλιο κίνητρο να με τσαλακώσουν με κινήσεις τους ,και ποιοι όχι . Όπως  παρομοίως δε θα διεκδικούσα συγχώρεση  για κάτι ανάλογο-μια εσκεμμένη βλάβη που προξένησα και δεν μετάνιωσα .

''Η ικανότητα να συγχωρέσει είναι η ιδιότητα του δυνατού. Η αδύναμοι ποτέ δεν συγχωρούνε '' είπε ο Μαχάτμα Γκάντι

Και ποιος είπε ότι είμαι δυνατός;