Δευτέρα 14 Μαρτίου 2016

σ΄ αγαπάω, μ΄ ακούς; ζεις ;





...το Κauai O'o, ήταν ένα μικρόσωμο είδος πουλιού, αυστηρά μονογαμικό που κελαηδούσε πάντα σε ντουέτο με το ταίρι του, το οποίο ανταπαντούσε στο κάλεσμα του, επίσης με κελάηδημα.
.τα αίτια της εξαφάνισης του είδους, ποικίλα, στα οποία πάντα εμπλέκεται ο άνθρωπος, είτε άμεσα, είτε έμμεσα διαλύοντας την αλυσίδα της φύσης. Παρά τις έρευνες, έχουν χαθεί τα ίχνη του είδους απ' το 1987. Ερευνητές έχουν  σώσει μέσω ηχογράφησης, το τελευταίο τραγούδι, του τελευταίου αρσενικού, που μάταια κελαηδούσε και δεν έλαβε ποτέ απάντηση απ' το θηλυκό, γιατί απλά είχε μείνει μόνο στον κόσμο...

Αυτό το απομεινάρι ενός αφανισθέντος είδους, ακούσαμε οι θεατές του ''Racing extinction'' στο 18ο Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ της Θεσσαλονίκης. Και ήταν τόσο απεγνωσμένο το τραγούδι αυτού του μικρού πουλιού, που περίμενε μάταια μια απάντηση, μια ένδειξη ζωής, και έσβησε το τραγούδι και μαζί  του και το ίδιο το τελευταίο πουλί Κauai O'o..


Και όλο το ντοκιμαντέρ καθηλωτικό, με βομβαρδισμό πληροφοριών για τον ''ραγδαίο αφανισμό '' που ζει ο πλανήτης, έναν πλανήτη που επέζησε 5 φορές από μεγάλες φυσικές καταστροφές, έχει κάνει ουσιαστικά 5 επανεκκινήσεις και ετοιμάζεται για το επόμενο σβήσιμο, του οποίου η ευθύνη ανήκει στον άνθρωπο. Και  πιο συγκεκριμένα, σε μένα, σε σένα και σε όλους, όσους δεν έχουμε καταφέρει να φερόμαστε στους άλλους, τόσο όμορφα, όσο θέλουμε να μας αντιμετωπίζει ο άλλος. Στον άνθρωπο που θα μαζέψει τα πλαστικά απορρίμματα για ανακύκλωση, αλλά θα χρησιμοποιήσει το αυτοκίνητο για μια απόσταση 1 χιλιομέτρου. Στον άνθρωπο που είναι vegan, αλλά θα αφήνει τη λάμπα ανοιχτή  και ας είναι σε άλλο δωμάτιο, γιατί ..πόσο καίει η ρημάδα..; Στον άνθρωπο που θα μιλήσει προσβλητικά στη σύζυγο του, αλλά θα μαζέψει ρούχα για τους πρόσφυγες. Στον εργοδότη πού σε απαξιώνει, αλλά θα γίνει έξω φρενών με το bullying κατά του παιδιού του.

Η ανάγκη για να επιβληθούμε ως είδος, ως ατομικότητες, αφανίζει τα πάντα στο πέρασμα της...Και στο τέλος εμάς. Είναι τόσο δύσκολο να καταλάβουμε ότι για να μη πεθάνουμε μόνοι όπως αυτό το πουλί, θα πρέπει να συνειδητοποιήσουμε ότι δεν είμαστε μόνοι στον πλανήτη, στην εργασία, στην πολυκατοικία στη σχέση...Υπάρχουν και άλλοι, και τους έχουμε ανάγκη για να επιβιώσουμε. Ταρακουνήθηκα ( η υπέρμαχος της μοναχικότητας στη ζωή)...η απόγνωση στο κάλεσμα του πουλιού αυτού σε ραγίζει και σε αναγκάζει να ξαναμαζέψεις με το στανιό τα κομμάτια σου για να προχωρήσεις μαζί με κάποιον - κάποιους άλλους.




Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.