Ωδή στο άγνωστο

Νομίζω ότι είναι στη φύση του ανθρώπου, η ανάγκη να ''χουχουλιάζει'', στο συνηθισμένο, το γνωστό, στους καθημερινούς ανθρώπους ,τους ανθρώπους που έχει μια ζωή κοντά του. Είναι η αίσθηση της ασφάλειας, που είναι το πιο ζεστό πάπλωμα στο κρύο της γενικής αβεβαιότητας. Και μεγαλώνουμε ,και πορευόμαστε σ αυτή τη ζωή ,ράβοντας πάνω του, όλους τους ανθρώπους που πιστεύουμε ότι θα ναι εκεί για πάντα, για να μας σκεπάζουν τις κρύες στιγμές που χάνεται η γή κάτω απ' τα πόδια μας.

...και δυστυχώς δεν είναι λίγες αυτές οι στιγμές..η επαγγελματική ζωή κλυδωνίζεται, μπάζει νερά, από ανεργία, εργασία με όρους Ταγκανίκας , εργοδότες καλούς που η ανέχεια τους γκρεμίζει τις επιχειρήσεις και εργοδότες απλά άχρηστους που γκρεμίζουν τους εργαζόμενους τους   ͘η ερωτική ζωή γεμάτη επίδοξους συντρόφους  που ''δεν είναι σε φάση για σχέση''(εκτός αν είσαι 20 χρονών, ή απλά σκέφτεσαι έτσι),εραστές της κακιάς ώρας, συντρόφους που τυχαίνει να ναι ήδη σύντροφοι άλλων, συντρόφους που τα κόμπλεξ τους γίνονται εργαλείο και αφορμή να σου φερθούν άσχημα, μπας και γεμίσεις εσύ περισσότερα κόμπλεξ από αυτούς..

Και με όλα αυτά το πάπλωμα, γεμίζει τρύπες. Και προσπαθούμε με το ζόρι και με απελπισία να το μπαλώνουμε με άτομα, που φαίνονται σωτήρες, αλλά καταλήγουν να μας απογοητεύουν και να μην είναι δίπλα μας στις στιγμές, που τους έχουμε πραγματικά ανάγκη  ,στις στιγμές που νιώθουμε μόνοι  ͘.Εκείνες τις ίδιες στιγμές που οι ''δικοί μας άνθρωποι'' δεν νιώθουν μόνοι και είναι κάπου αλλού καλά, και ο χρόνος τους  είναι γεμάτος , και εμείς δεν χωράμε πουθενά ..και εκείνη τη στιγμή, είναι αυτοί οι άγνωστοι ή  οι λιγότερο γνωστοί , που έρχονται δίπλα σου και είναι πιο ζεστοί ,απ' οτιδήποτε παλιότερο και δεδομένο στη ζωή σου και κυρίως είναι άτομα που δεν έχεις προσδοκίες απ' αυτά, αλλά απλά νιώθουν την ανάγκη να σε κάνουν να νιώσεις όμορφα. Και ας ξέρουν πως δεν θα είσαι μαζί τους κάθε μέρα, ούτε θα επικοινωνείς μαζί τους συχνά. Και όμως το σύμπαν στους στέλνει σαν μικρά ''αγγελάκια'' τις μαύρες στιγμές για να σου δώσουν λίγη μαγεία , απ αυτή που σου πήραν οι σίγουροι  ͘

αυτά τα αγγελάκια τα αγαπώ και έχουν ξεχωριστή θέση στη ζωή μου,

~ μη τα αγνοείτε, πίνουν ποτό δίπλα σας και σας τσουγκρίζουν το ποτήρι, σας έκαναν κατά λάθος φίλους στο διαδίκτυο και μιλάτε στα άσχημα σας μαζί τους, είναι στο γήπεδο δίπλα σας, στη σειρά στον ΟΑΕΔ και διακωμωδούν το ''χάλι'' μας, είναι στα αποδυτήρια στο γυμναστήριο όταν έχετε απλανές βλέμμα και σας πιάνουν συζήτηση..είναι παντού..