Παρασκευή 16 Σεπτεμβρίου 2016

ελπίς υπάρχει ρε


…σε πολλές από κείνες τις συζητήσεις που κάνει κάποιος με το ταβάνι, όταν είναι στα δύσκολα, όταν βαριέται ή όταν απλά δεν μπορεί να κοιμηθεί, έχω αναρωτηθεί τι φταίει, ποια είναι η ρίζα του κακού. Και όταν λέω κακό εννοώ την κρίση των ανθρωπίνων σχέσεων ,που τείνει να σκεπάσει και την οικονομική κρίση σιγά, σιγά.
Μεγάλοι άνθρωποι είμαστε, έχουμε ζήσει ,έχουμε δει πολλά και έχουμε ακούσει περισσότερα. Κατέληξα λοιπόν στο ότι αιτία του κακού είναι το ψέμα. Θυμάμαι από μικρή σε συνεντεύξεις των σταρ must ερώτηση ήταν ‘’τι απεχθάνεστε περισσότερο’’ και αυτοί απαντούσαν ‘’το ψέμα’’ μονομιάς…και γελούσα. .Έλα που είχαν δίκιο.
  Έχετε αναρωτηθεί πόσο χαμηλά έχει πέσει το ηθικό στοιχείο στις οποιουδήποτε είδους ανθρώπινες σχέσεις; H λεγόμενη ‘’τσίπα’’ είναι κάτι άγνωστο, είναι θαμμένη πολύ βαθιά ΄και κάπου που δεν ξέρει κανείς, ίσως κάπου με τον Μέγα Αλέξανδρο. Έχουμε μεγαλώσει σε μια ελληνική κοινωνία ,που η οικογένεια θεωρείται θεμελιακός θεσμός της κοινωνίας. Και μέχρι εδώ θα συμφωνήσω με τα όσα επιτάσσει το ‘’must list’’ της ελληνικής κοινωνίας. Η διαφωνία μου επέρχεται στο σημείο που επιβάλλεται η δημιουργία οικογένειας σε όλους. Και αν και υπάρχουν πολλοί γονείς που δεν μπαίνουν στη διαδικασία πίεσης προς στα άγαμα παιδιά τους, είναι τόσα πολλά τα χρόνια  και οι γενεές που πίεζαν ,που νομίζω ότι είναι στο κύτταρο μας, στο υποσυνείδητο των περισσοτέρων αυτό το ‘’πρέπει’’ και ας πιστεύουν το αντίθετο. Δεν είναι όλοι ικανοί να γίνουν  σωστοί σύντροφοι, δεν είναι όλοι ικανοί να γίνουν σωστοί γονείς. Όλοι μπορούν, αλλά όχι όλοι μπορούν να γίνουν σωστοί. Το σωστό θα το ορίσω με τον όρο της αλήθειας.
  Αναρωτηθήκατε ποτέ, πως γενιές ολόκληρες έχουν μεγαλώσει με οικογένειες ,όπου η λέξη διαζύγιο ή προσφυγή σε μέτρα για προστασία κακοποιημένων- ψυχικά ή σωματικά- παιδιών ή κάποιου συντρόφου, ήταν αδιανόητες και άγνωστες. Και λέμε ,’’οι παλιοί δεν χώριζαν’’, πως να χωρίσουν καλέ μου άνθρωπε και γιατί; H Ελληνίδα μάνα ,έχει μεγαλώσει με το ρητό -πανάκεια,’’ άσε τον άνδρα σου να κάνει ότι θέλει, αρκεί να μην ερωτευθεί και να γυρνάει να κοιμάται στο σπίτι’’, ή ‘’άνδρας είναι, στη φύση του είναι’’. Ωραία και λαμπρά για κοινωνίες με  έλλειψη μόρφωσης και ο σκοταδισμός να χτίζονται και να μένουν για πάντα δεμένες οι οικογένειες και οι σχέσεις έβρισκαν ένα δυνατό φάρμακο -το ψέμα. Απ΄την άλλη, οι κακοποιημένοι σύντροφοι, υπέμεναν τα πάνδεινα ,πάλι στο βωμό της οικογένειας...’’για το παιδί’’.Αυτό το δύσμοιρο παιδί που σίγουρα έχει ανάγκη την ουσιαστική παρουσία των δυο γονιών στο σπίτι και την ασφάλεια που του παρέχει η συμβίωση όλων στον ίδιο χώρο, αλλά που η νοημοσύνη του υποτιμάται, όταν οι ίδιοι οι γονείς του ,πιστεύουν ότι δεν καταλαβαίνει τι γίνεται, τάχα για χάρη του. Γιατί τίποτα δε γίνεται για το παιδί, τίποτα δε γίνεται για την οικογένεια. Όλα γίνονται για την προσωπική βολή που προσφέρει η συνήθεια. Χρειάζεται δουλειά και επιμονή για να συντηρηθεί μια αληθινή οικογένεια με τα όποια προβλήματα της. Σε κάποιες περιπτώσεις η βλάβη δεν επιδέχεται άλλη διόρθωση, χρειάζεται κόψιμο ένα άκρο όταν αρχίζει και επέρχεται σηψαιμία. Αλλιώς πεθαίνει και το κορμί ολόκληρο.(Πόσα νεκρά κορμιά δεν περπατάνε ολόγυρα μας, όμως..;
  Αλλά το ψέμα είναι το πιο εύκολο εργαλείο που μπορεί να χρησιμοποιήσει κανείς για να επιτύχει μια εικονική πραγματικότητα. Με λίγο photoshop, λίγο make up,γίνονται αγνώριστοι κάποιοι. Θα έρθει η στιγμή (πάντα έρχεται αυτή η στιγμή αργά ή γρήγορα)που θα τους πλησιάσεις σε  πολύ κοντινή απόσταση, που θα δεις το σώμα τους και το πρόσωπο τους στο φως της ημέρας και θα δεις κάτι όχι απαραίτητα άσχημο, αλλά σίγουρα όχι αυτό που ήθελαν να πλασάρουν, κάτι ψεύτικο(ναι τελικά άσχημο είναι, όπως όλα τα ψεύτικα). Δυστυχώς το ψέμα είναι σαράκι ,κυρίως γιατί σε βάζει να λες ψέματα στον ίδιο σου τον εαυτό και σε πείθει ότι είσαι το είδωλο της ψεύτικης σου εικόνας. Αλλά στο δρόμο της ζωής θα πετύχεις και κάποιους που θα σου πουν την αλήθεια κατάματα και θα τρομάξεις όταν δεις τον αληθινό σου εαυτό για πρώτη φορά. Γιατί θα πρέπει να επαναπροσδιορίσεις τη σχέση σου με τον εαυτό σου, να τον γνωρίσεις από την αρχή.
  Αδελφάκι του ψέματος και μάλιστα δίδυμο, η ατολμία.
‘’Θέλει αρετήν και τόλμην η ελευθερία’’( Α.Κάλβος)
Παίζοντας με τις λέξεις, θα πω, πως θέλει αρετή  η τόλμη και η ελευθερία..
‘’ Καληνύχτα Κεμάλ, αυτός ο κόσμος δε θα αλλάξει ποτέ’’ η ωραιότερη φορά που έκανα ακρόαση αυτό το κομμάτι ,ήταν ένα βράδυ στην Κωνσταντινούπολη και παρά την απαισιοδοξία του στίχου, είχα πει εκείνο το αληθινό βράδυ πως   ~ Ελπίς υπάρχει,ρε

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.